ข้าวกินแล้วแต่ว่าเหล้าน่ะยัง...(ไอ้กล้วย)

22 สิงหาคม 2558 เล่นเพลงนี้ครั้งแรกที่โรงละครหอศิลปฯมช. ในงานครบรอบ 27 ปีพันธุ์หมาบ้า ในงานวันนั้นมีการเสวนาพูดคุยกันของพี่ชาติ กอบจิตติ กับ น้าทิวา สาระจูฑะ ก็คุยกันเรื่องหนังสือ เรื่องเพื่อน มีการดื่มกินกันไป คุยกันไป แล้วก็มีช่วงแฟนหนังสือเล่มนี้ที่อยู่เชียงใหม่ขึ้นไปนั่งคุยกันด้วย ในส่วนของดนตรีวันนั้น พี่โหน่ง สมชาย ขันอาสา แห่ง HIP Magazine ชักชวนศิลปินเชียงใหม่ให้ไปเล่นดนตรีขั้นช่วงรายการต่าง ๆ คนล่ะเพลงก็มีหลายคนอยู่เหมือนกัน แต่โจทย์คือให้เล่นเพลงเกี่ยวกับเพื่อนที่มันน่าจะเชื่อมโยงกับหนังสือ 'พันธุ์หมาบ้า'

เราก็เป็นแฟนหนังสือเล่มนี้ อ่านมาหลายรอบ อ่านแต่ละรอบก็สนุกต่างกันตามวัยแต่ส่วนตัวไม่เคยมีเพลงเกี่ยวกับเพื่อน แต่ตัวเองกลับรู้สึกว่าผูกพันกับหนังสือพี่ชาติ คือ มีครบทุกเล่มว่างั้นเถอะ เมื่อได้โจทย์นี้เลยตั้งใจว่า เขียนเพลงใหม่ขึ้นมาเลยแล้วกันเอาธีมจากหนังสือเล่มนี้บ้างกับชีวิตของตัวเองกับเพื่อนเก่า ๆ บ้าง ซึ่งต้องจินตนาการไปไกล ไปถึงสมัยเรียนจบใหม่ ๆ เพราะตอนหลังพวกเราก็ไม่ได้เจอกันแล้ว เพื่อนแยกไปมีลูกมีเมียกันหมด เลยไม่ได้บ้ากันเหมือนเก่า

เพลงนี้มาทีละประโยคคือ แต่งเร็วมาก "ข้าวกินแล้วแต่ว่าเหล้าน่ะยัง" นี่ก็เอามาจากในหนังสือ แล้วยังเอาชื่อหนังสือพี่แกมาอีก 2 เล่มคือ 'มีดประจำตัว' และ 'ทางชนะ' มาใส่ไปในเพลง

แต่งล่วงหน้าอยู่สัก 5-6 วัน ก็เกือบเสร็จแต่ไม่เสร็จ มาเสร็จเอาจริง ๆ 1 ชั่วโมงก่อนงาน จำได้ว่าไม่ซ้อมแม่งละ ไปใส่หน้างานเลยละกัน เพราะอยากกินเหล้า 5555 คือ รู้ไงว่า งานระดับนี้ต้องมีเหล้ากินแต่หัววันแน่ ๆ เวอร์ชั่นที่เล่นในงานนั่นเลยเป็นการเล่นจนจบเพลงครั้งแรก แม้แต่ตัวเองก็เพิ่งเคยฟังครั้งแรกเหมือกัน

เอาเพลงนี้มาเล่นอยู่บ้างหลังจากนั้น แต่มาบันทึกเสียงจริงจังก็อีก 2 ปีต่อมา 2560 ตอนออกเดินทางกับ "คณะพวงรักเร่" เพลงนี้ก็ตั้งใจว่าจะเอาไปเล่นระหว่างเดินทาง แล้วเราก็ต้องทำ CD ไปขายด้วย แต่เพลงนี้ยังไม่ได้อัด เราอัดเพลงนี้กันในห้องพักโรงแรมแถวลาดพร้าวมั๊ง วันแรก ๆ ของทัวร์พวงรักเร่ ได้ออเต้มือเปอร์คัสชั่นร่วมทัวร์มาตีคองก้า ท่อน "ข้าวกินแล้วแต่ว่าเหล้าน่ะยัง" ในตำนานคือ เสียงยั๊วะ วงจุลโหฬาร ซึ่งได้อารมณ์ที่สุดแล้ว จากเวอร์ชั่นนี้เลยทำให้เพลงนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้น

จนนั่นน่ะผ่านมาอีก 3 ปี พอมาทำคณะสุเทพฯ ก็รู้สึกว่าอยากเอาเพลงนี้มาเล่นสด เพราะมันได้อารมณ์เพื่อนฝูงดี หลายคนก็น่าจะอยากฟังด้วย ไหน ๆ ก็ยังไม่เคยเรียบเรียงและบันทึกเสียงให้มันดี ๆ กันเลย

เวอร์ชั่นนี้เลยอยากให้เพลงมันโยก ๆ สบาย ๆ กินเหล้าเคาะขวด ท่อนฮุค ร้องวน ๆ ไม่ต้องตรงคีย์ก็ได้ แค่ตะโกน "ไอ้กล้วย ๆ ๆ" ก็เพลินแล้ว เป็นอีกเพลงที่อยากได้เสียงเพื่อน ๆ พันธุ์หมาบ้ามาใส่ในเพลงแต่ด้วยเวลาอันจำกัดเลยได้มา 3 คนคือ บอย สุภาพร สันติ, ลาเต้ นี่ก็รู้ว่าน้องมันร้องเพลงนี้ได้ อีกคนก็น้องชิว ดาวเหนือ น้องคนนี้ก็ไปเจอตอนทัวร์พวงรักเร่นี่ล่ะ เจอที่ สังขละบุรีเป็นนักดนตรีเปิดหมวกแถมยังเป็นตำรวจตามป่าเขาอีก ชีวิตน่าสนใจ

ด้วยเพลงมันมีกลิ่นอายความเมา แล้วดนตรีมันก็มีพลิ้วลอย มีบลูส์ ๆ อยู่ด้วยเลยคุยกันว่า ชวนคนอื่นมาโซโล่ด้วยดีไหมก็นึกถึง "บูม" วง "ไปส่งกู บขส.ดู๊" กับ "ชาบลูส์" เพราะเห็นว่าสนิทกับพี่ชาติด้วย ขี้เหล้าด้วย เล่นบลูส์ด้วย เพงลนี้เวอร์ชั่นนี้ก็เลยออกมาเป็นดังนี้แล

ก็หวังว่าหลายคนจะชื่นชอบ "จะเชื่ออย่างไร ก็อย่าให้ขวางทางเหล้า

ดื่มกันให้เมาผองเราพันธุ์เดียวกัน"